Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim

Oprawa: miękka,foliowana, Format: 17,5x24 cm, Stron: 238,  2004 r., 111 fotografii czarno-białych, 10 ilustracji kolorowych

Celem rozprawy jest ukazanie obrazu cerkiewnego budownictwa w kontekście różnych zjawisk i procesów zachodzących w Królestwie Polskim w latach 1815-1915. Kształtowały one nie tylko jego liczebny rozwój, rozmieszczenie terytorialne, funkcje poszczególnych obiektów itp. Pod ich wpływem ewoluowały również formy architektoniczne do postaci, które miały stać się narzędziem integracji Królestwa Polskiego z Cesarstwem Rosyjskim. Książka przeznaczona dla stentów architektury, filologii rosyjskiej, wschodoznawstwa, historii etc.

Spis treści:
Wstęp
Rozdział I. Budowa i rozwój struktur organizacyjnych Kościoła prawosławnego w Królestwie Polskim (1815-1915)
1. Stosunki wyznaniowe w okresie konstytucyjnym (1815-1830)
2. Misyjny charakter Cerkwi prawosławnej w latach 1831-1875
3. Likwidacja Kościoła greckokatolickiego w Królestwie w 1875 r.
4. Umacnianie się pozycji Cerkwi prawosławnej w latach 1875-1915
Rozdział II. Wpływ państwa na rozwój budownictwa cerkiewnego 1. Organizacja Cerkwi prawosławnej na tle ustroju administracyjnego Królestwa
2. Miejsce władz budowlanych w systemie administracyjnym
3. Udział państwa w finansowaniu budownictwa cerkiewnego 
Rozdział III. Budownictwo cerkiewne w krajobrazie architektonicznym Królestwa (do 1863 r.) 1. Zmiany w układzie przestrzennym Królestwa
2. Cerkiewny ruch budowlany
2.1. Cerkwie unickie
2.2. Cerkwie prawosławne
3. Ewolucja architektury unickiej
4. Początki rozwoju architektury prawosławnej w Królestwie 
Rozdział IV. Rosyjski styl narodowy narzędziem integracji "Kraju Przywiślańskiego" z Imperium Rosyjskim 1. Uwarunkowania polityczne
2. Rola ks. W.A. Czerkaskiego w upowszechnianiu nowego stylu
2.1. Pierwsze kompleksowe plany budownictwa cerkiewnego
2.2. Stylistyka nowo wznoszonych cerkwi unickich
2.3. Pierwsze realizacje "stylu rusko-bizantyńskiego"
3. Cerkiewny ruch budowlany na tle rozbudowy struktur organizacyjnych Kościoła prawosławnego w latach 1875-1915
4. Nurty narodowego stylu rosyjskiego upowszechniane w architekturze cerkiewnej Królestwa w latach 1875-1915
4.1. "Styl staroruski" i "starorosyjski" a tradycja bizantyńska
4.2. "Bizantynizm" Wiktora N. Syczugowa
4.3. "Styl moskiewsko-jarosławski" a praktyka budowlana lat dziewięćdziesiątych XIX w.
4.4. Styl neoruski 
Rozdział V. Przesłanki ideologiczne narodowego stylu rosyjskiego
Zakończenie
Wykaz wykorzystanych źródeł i opracowań
Katalog omówionych cerkwii
Spis ilustracji