Architektura w Polsce 1945-1989

ISBN:978-83-949185-9-0

Oprawa: twarda, Format:  cm, Stron: 478, 2019 r.

Książka jest dokładnie tym, co zapowiada jej tytuł – zakrojoną na 476 stron i 150 zdjęć, szeroką panoramą architektury PRL – od powojennej odbudowy, przez socrealizm i modernizm, aż do postmodernizmu. Choć na okładce widać gdański Falowiec, Anna Cymer przedstawia nie tylko osiedla, ale i rekonstruowane zabytki, socrealistyczne „pałace dla lu”, tysiąclatki czy postmodernistyczne kościoły. Jak pisze autorka, „wbrew pozorom lata 1945–1989 nie były homogeniczne – realia, w jakich działali architekci, możliwości inwestycyjne, rozwiązania stylowe czy konstrukcyjne zmieniały się na przestrzeni lat. Podobnie, jak wyjątkowo wtedy istotny dla budownictwa klimat polityczny.”

Anna Cymer (ur. 1978) – historyczka i popularyzatorka architektury, dziennikarka. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Pisuje zarówno do mediów popularnych, jak branżowych i specjalistycznych, do „ARCH” i portalu culture.pl. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureatka Nagrody Dziennikarskiej Izby Architektów RP. Warszawianka, która uwielbia Górny Śląsk, niedoszła absolwentka Stium Fotografii ZPAF. Maniakalnie fotografuje budynki.

"Wbrew pozorom lata 1945–1989 nie były homogeniczne – realia, w jakich działali architekci, możliwości inwestycyjne, rozwiązania stylowe czy konstrukcyjne zmieniały się na przestrzeni lat.

Podobnie, jak wyjątkowo wtedy istotny dla budownictwa klimat polityczny. Pisałam książkę z nadzieją, że pomoże w lepszym zrozumieniu epoki i – w optymistycznym wariancie – przyda się przy kolejnych debatach nad tym, czy kolejne budowle z tamtych czasów zachowywać czy burzyć. A jeśli tak, to dlaczego – mówi autorka. – A może chodziło o coś jeszcze innego? Wychowałam się na Osiedlu Prototypów na warszawskim Służewcu Przemysłowym, wśród bloków, z których każdy wzniesiono
w innej, eksperymentalnej technologii prefabrykacji. Może po prostu już w dzieciństwie koncepcje architektoniczne drugiej połowy XX wieku weszły mi w krew i nie jestem już w stanie się od nich uwolnić?" (Anna Cymer)