Dom dla kultury. Spojrzenie na architekturę kibuców I kołchozów

  • Dodaj recenzję:
  • Producent: NIAiU
  • Dostępność: Wysyłamy w ciągu 3-5 dni
  • 150,00 zł

ISBN 978-83-962825-2-1

Oprawa: twarda, Format: 17x24 cm, Stron: 202, 2022 r.

A House for Culture (Dom dla kultury) Nicolasa Grospierre’a ukazuje formalne podobieństwa między budynkami kibuców i kołhozów wzniesionych w miejscach oddalonych od siebie setki kilometrów. Przedstawione budowle nie tylko dzieli odległość geograficzna, lecz także różnią krąg kulturowy i ustrój polityczny, w jakich powstały. Z kolei łączą je – uniwersalny język modernistycznej architektury i kultura rozumiana jako przestrzeń do budowania i rozwijania więzi międzyludzkich. Projekt wyróżnia się walorami artystycznymi i stanowi kontynuację – charakterystycznego dla autora – języka wizualnego, który skupia się na frontalnej dokumentacji powtarzalności form w architekturze modernizmu, obecnych niezależnie od funkcji.

Photobook zawiera 139 fotografii Nicolasa Grospierre’a powstałych na terenie Izraela, Litwy, Łotwy i Estonii. Wzbogacono go krytycznymi esejami badaczy: Yuvala Yaskiego, Marta Kalma i Pedro Gadanho, których teksty zostały zilustrowane przez archiwalne zdjęcia i plany architektoniczne.

Nicolas Grospierre (ur. 1975) – fotograf architektury, artysta francuskiego pochodzenia, w Polsce mieszka od 1999 r. Zanim zajął się fotografią, studiował nauki polityczne oraz socjologię w Paryżu i w Londynie. W swojej działalności wykorzystuje fotografię jako narzędzie twórcze. Koncentruje się zarówno na projektach dokumentalnych, jak i na problematyce konceptualnej. W pracach o charakterze reportażowym często podejmuje wątek pamięci zbiorowej i nadziei wiązanych z modernistyczną architekturą – sięga po niego w czasie, gdy utopie towarzyszące temu stylowi straciły na sile i na znaczeniu. Konceptualna część jego twórczości opiera się na budowaniu gry prowadzonej z widzem, do której odbiorca jest zapraszany dzięki atrakcyjnym – wręcz zmysłowym – obrazom i instalacjom. 

W 2008 r. został nagrodzony Złotym Lwem na 11. Biennale Architektury w Wenecji (razem z Kobasem Laksą) za wystawę polskiego pawilonu Hotel Polonia. Budynki Życie po życiu. 

Laureat Paszportu Polityki w 2012 r.