Hybrydowe przestrzenie kultury we współczesnym mieście europejskim

Oprawa: miękka, Format: 17x24 cm, Stron: 214, 2013 r., liczne rysunki cz-b i fotografie barwne

Obszarem badań autora jest współczesne miasto europejskie kultury Zachodu. Większość miast Europy posiada tradycyjne obiekty i układy przestrzenne. Tworzą materialny zapis historiii cenny dla narodowej kultury i tożsamości każdego miasta. Powstawanie nowych brył w środowisku bogatym w pamiątki z minionych epok staje się zadaniem szczególnym, wymagajacym wysiłku od czołowych stararchitektów i innych twórców pracujacych w miastach europejskich , które konkurują ze soba na globalnej arenie

Spis treści:
Wprowadzenie
1. Obszar badań. Współczsne miasto europejskie w perspektywie globalnej
2. Przedmiot badań. Wprowadzenie w problemtykę spółczesnych przestrzeni kultury
3. Stan badań
4. Cel, hipotezy badawcze, metoda i konstrukcja pracy
4.1. Cel pracy
4.2. Hipotezy badawcze
4.3. Metoda i konstrukcja pracy

Część I

Hybrydowe obszary kultury w miastach

1. Centra miast historycznych jako multifunkcjonalne obszary kultury
1.1. Wenecja
1.2. Kraków
1.3. Salzburg
1.4. Podsumowanie
2. Specjalistyczne dzielnice kultury
2.1. Najstarsza dzielnica muzeów w Europie - Museuminsel Berlin
2.2. Wynik mecenatu władców Bawarii - Kunstareal, Monachium
2.3. Jedna z pierwszych wielofuncyjnych dzielnic kultury - Keiserforum, Wiedeń
2.4. Dwa odmienne modele kształtowania specjalistycznych dzielnic kultury w mieście globalnym - West End i South Bank, Londyn
2.5. Tranformacja kulturotwórcza Śródmiejskiej dzielnicy - El Raval, Barcelona
2.6. Efekt rewitalizacji terenów poprzemysłowych - współczesna dzielnica kultury w Bilbao
2.7. Podsumowanie

Część II
Hybrydowe zespoły kultury w tkance miejskiej
1. Wprowadzenie do problematyki hybrydowych zespołów kulturowych
2. zespoły powstające w wyniku dodawania kolejnych elementów
2.1. Narzędzie polityki rewitalizacyjnej miasta metropolitalnego - hybrydowe zespoły kultury w Barcelonie
2.2. Katalizator rewitalizacji sztandarowego  dzieła dekonstruktywizmu - nowa filharmonia w Paryżu
2.3. Kształtowanie współczesnego wizerunku Oslo za pomocą hybrydowego zespołu kultury
2.4. Wsółczesnakontynuacja powojennej odpowy miasta - hybrydowy zespół kultury w Gdańsku
2.5. W stronę harmonii Kulturu i Nauki  - Europejskie Centrum Sztuki w Białymstoku
3. Zespoły powiekszające jako jednorazowa inwestycja
3.1. Element zwiedzający atrakcyjność systemu zieleni miejskiej - hybrydowy zespół kultury w Walencji
3.2. Uzupełnienie historycznego założenia urbanistycznego - MuseumQuartier w Wiedniu
3.3. Pozornie monofunkcyjny zespół kultury w Rzymie
3.4. Struktura komplementarna do historycznego układu urbanistycznego - hybrydowa przestrzeń Miasta Kultury Galicii w Santiago de Compostela
3.5. Rewitalizacja nadbrzeża w Aviles poprzez wprowadzenie hybrydowego zespołu kultury
3.6. Wprowadzenie hybrydowego zespołu kultury w tereny poprzemysłowe w saint Etienne
3.7. Wpowadzenie hybrydowych form i funkcji do niewielkich ośrodków miejskich - Guimaraes
4. Podsumowanie

Część III
Poejedyncze obiekty architektoniczne kreujące hybrydowe przestrzenie kultury
1. Geneza hybrydowych obiektów kultury
2. Współczesne hybrydowe obiekty kultury
2.1. Katalizator przekształceń obszaru poprzemysłowego w subcentrum policentrycznej metropoliii - The Public w west Bromwich
2.2. Forma otwarta hybrydową przestrzenią kultury w Molde
2.3. Alternatywna atrakcja kurortu - hybrydowa przestrzeń kultury w Polsce - CSW w Toruniu
2.4. Nowa brama do starego miasta Sines w Portugalii
2.5. Pierwszy wsółczeny hybrydowy bynek kultury w Polsce - CSW w Toruniu
2.6. Współczesna hybryda w krakowskim obszarze ochrony UNESCO
3. Obiekty hybrydowe wyposażone w funkcje kultury
3.1. Współczesna transformacja historycznego symbolu Krakowa
3.2. Hybrydowa przestrzeń odzyskana w sewilli
3.3. Hybryda nowym symbolem rewitalizowanego portu w Hamburgu
3.4. Kolejny hybrydowy element dzielnicy kultury w Kopenghadze
3.5. Hybrydowy katalizator urbanistyczny obszaru Seine-Rive-Gauche w Paryżu
3.6. Hybrydowa dominanta w krajobrazie Lublany
4. Podsumowanie

Część IV
Teoria hybrydowych przestrzeni kultury. Wnioski końcowe
1. Autorska definicja hybrydowych przestrzeni kultury
2. Typologia hybrydowych przestrzeni kultury
3. Wnioski końcowe

Bibliografia
Źródła ilustracji

Streszczenia