Geneza, rozwój i prognozowanie wiejskich układów osadniczych

Oprawa: miękka, Format: 17x24 cm, Stron: 72, 1999 rok

Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość splatają się wzajemnie ze sobą. Bez sięgnięcia do przeszłości (genezy) nie sposób zrozumieć teraźniejszość. Treścią pierwszego rozdziału nie jest szczegółowe omówienie kolejnych przekształceń przeszłościowych polskiego osadnictwa wiejskiego, lecz tylko zwrócenie uwagi na sprawy zasadnicze oraz podanie przykładów mniej znanych. Ograniczono się również do czasów historycznych, ponieważ w dobie obecnej prehistoria ziem polskich może raczej zainteresować specjalistów z dziedziny archeologii, a nie ruralistyki. Oczywiście w sferze kultury to ginące w pomroce dziejów osadnictwo ma również współcześnie swoje oddziaływanie. Na przykład Muzeum im. W. Szefera w Ojcowie specjalizuje się w epoce kamiennej. Autorka niniejszej pracy postulowała utworzenie - na terenie powołanego uchwałą Rady Narodowej Miasta Krakowa z 1981 r. Dłubniańskiego Parku Krajobrazowego - ujętego w odpowiednią oprawę architektoniczną muzeum epoki brązu i żelaza, z uwagi na charakter znalezisk w zasiedlonej od pradziejów dolinie Dłubni.

W rozdziale drugim podano, przystosowaną do ćwiczeń z zakresu budownictwa i osadnictwa wiejskiego, metodę pozwalającą na stworzenie przybliżonego obrazu wsi w perspektywie obranego okresu czasu. Ostatni rozdział zawiera pewne uwagi co do możliwych sposobów kształtowania wsi przyszłości.

Spis treści:
1. Wstęp
2. Zarys przekształceń historycznej wsi polskiej
3. Wieś współczesna oraz perspektywiczna metoda prognostyczna
4. Uwagi na temat wsi przyszłości
5. Aneks
6. Literatura