Mosty betonowe. Podstawy konstruowania i obliczenia.

ISBN 978-83-7242-735-9

Oprawa: miękka, Format: 24x17 cm, Stron: 279, 2013 r.


Pod ogólną nazwą mosty betonowe rozumie się obiekty mostowe o dźwigarach głównych wykonanych z betonu:
a) niezbrojoncego lub słabo zbrojonego (poniżej minimum); w tym przypadku do zerwania prętów zbrojeniowych dochodzi już w chwili zarysowania,
b) zbrojonego (żelbetu),
c) sprężonego: sprężenie może być pełne lub niepełne (częściowe, ograniczone). 

W elementach żelbetowych przekrój prętów zbrojeniowych musi być co najmniej równy minimalnemu. Za elementy sprężone uważa się takie, w których celowo i w sposób ściśle określony wprowadzono trwałe (chociaż zmieniające w czasie swoją wartość wskutek wpływów Teologicznych) wstępne siły wewnętrzne zwane sprężającymi. Elementy o sprężeniu pełnym pracują w fazie I (co najmniej w stanie bez-użytkowym i użytkowym) - bez możliwości powstania rys. Elementy o niepełnym sprężeniu (częściowym) mogą ulec zarysowaniu, ale ograniczonemu co do szerokości rys - wówczas pracują w fazie II.

Mosty betonowe są współcześnie najczęściej budowane. W przeszłości dominowały przy małych i średnich rozpiętościach przęseł (mosty drogowe) oraz małych rozpictościach przęseł (mosty kolejowe). Opanowanie technologii wykonywania betonów wysokowartościowych znacznie zwiększyło możliwości pokonywania większych niż w przeszłości rozpiętości przęseł. Dlatego obecnie betonowe mosty drogowe osiągają również duże, a kolejowe średnie rozpiętości przęseł. Na przełomie XX i XXI wieku betonowe mosty belkowe z powodzeniem konkurowały z belkowymi mostami stalowymi. Ponieważ beton jest tańszym materiałem niż stal, należy się spodziewać, że dominacja mostów betonowych jest trwała; przynajmniej w przewidywalnej perspektywie czasowej. Dotyczy to przede wszystkim inostów belkowych i ramowych, a także w dużym zakresie łukowych.