Metoda oceny elementów infrastruktury drogowej z uwzględnieniem potrzeb i specyfiki różnych grup użytkowników

Oprawa: miękka, Format: , Stron: 168, 2013 r.


W monografii pod pojęciem infrastruktury drogowej autor rozważa obiekty budowlane, po których odbywa się transport osób i towarów w zakresie gałęzi transportu drogowego. Wprowadzono i zdefiniowano kluczowe dla prowadzonych rozważań pojęcia, takie jak: element infrastruktury drogowej, jego rodzaje (węzeł i odcinek międzywęzłowy) oraz części, grupa użytkowników, trasa, środek lokomocji, opis i ocena warunków ruchu. Dokonano zestawienia stanu wiedzy z zakresu poruszanych zagadnień w rozbiciu na: przegląd zagadnień z zakresu opisu elementu infrastruktury, znaczenie sygnalizacji drogowej w ocenie warunków ruchu i tendencje wykorzystania metod heurystycznych w ocenie elementów infrastruktury drogowej. Na bazie tego podsumowania określono autorski wkład w dziedzinę projektowania i oceny elementów infrastruktury drogowej. Sformułowano trzy tezy oraz sprecyzowano cel i zakres monografii. Podstawowym osiągnięciem monografii jest skonstruowanie uniwersalnej metody opisu elementów infrastruktury drogowej. Oprócz ujęcia tradycyjnych wielkości charakteryzujących geometrię drogi oraz ruch jej użytkowników uwzględniono rolę wymagań poszczególnych grup użytkowników. Analizy różnych grup użytkowników, w tym podróżujących w pojazdach transportu zbiorowego, pieszych i rowerzystów, wymagały stworzenia zestawu zunifikowanych wielkości i związanych z nimi jednostek. Skonstruowano metodę oceny elementu infrastruktury drogowej bazującą na autorskim modelu obejmującym opis elementu infrastruktury oraz poszczególne grupy użytkowników. W metodzie oceny wykorzystano oryginalny zestaw funkcji oraz uwarunkowań dopasowany do charakteru rozwiązywanych zadań. Metoda nadaje się do korygowania sposobów obliczania przepustowości i warunków oceny ruchu drogowego z rozwinięciem ich na wszystkie grupy użytkowników. Kompleksowy opis wszystkich części elementu infrastruktury pozwala także na ocenę wariantów realizacji, bądź zagospodarowania. Istotnym osiągnięciem pracy jest wykorzystanie metod grupowania rozmytego do kalibracji parametrów funkcji oceny oraz algorytmów genetycznych, jako nowoczesnych i efektywnych narzędzi rozwiązywania zadań oceny elementów infrastruktury.
Na przykładach pokazano użyteczność skonstruowanego modelu oraz efektywność autorskiej metody oceny, także na tle dotychczas stosowanych metod i włączywszy w to zbudowane narzędzia komputerowe. Dodatkowo pokazano, że modyfikując konkretne elementy metody, takie jak: wagi, parametry funkcji oceny i jej postać, uwzględnia się różne stopnie priorytetów dla określonych grup użytkowników stosownie do formułowanych przez nich preferencji oraz oczekiwań decydentów.