Perspektywa praktyczna dla architektów

ISBN 9788374937450

Oprawa: miękka, Format: 16,7x23,7 cm, Stron: 117,  2010 r., wydanie IV

W poszczególnych rozdziałach przedstawiono słownictwo, zasady i ilustracje kilku podstawowych metod konstrukcji perspektywy geometrycznej oraz podstawy konstrukcji prostych cieni w perspektywie. Zaprezentowany w niniejszej pracy materiał obejmuje jedno semestralny (45 godzin dydaktycznych) program nauczania przedmiotu perspektywa na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej.

Perspektywa jest najbardziej realistycznym rodzajem rysunku inżynierskiego. Architekci i projektanci używają perspektywy w dwojaki sposób: jako techniki projektowania oraz ilustracji projektu sporządzonego w widokach (rzutach prostokątnych). Perspektywiczny rysunek, spełniający rolę techniki projektowania, najczęściej jest sporządzony jako szybki, odręczny szkic usiłujący zachować charakter przedstawionej sytuacji przestrzennej przez zachowanie skali, oświetlenia, ciemni oraz rodzajów projektowanych faktur.

Perspektywa, używana natomiast jako ilustracja projektu sporządzonego w rzutach prostokątnych (przekrojach poziomych i pionowych, elewacjach itp.), jest geometrycznie precyzyjnie konstruowana i starannie rysunkowo wykończona. Na wykończenie rysunku perspektywicznego składa się naniesienie geometrycznie wyznaczonych cieni oraz innych elementów projektowanej sytuacji. Aby sporządzić poprawnie i precyzyjnie rysunek perspektywiczny, niezbędna jest pewna geometryczna wiedza oraz znajomość kilku metod konstrukcyjnych. Klarowność charakteru przedstawionego, projektowanego budynku wraz z otoczeniem zależy od wybranej metody konstruowania perspektywy geometrycznej.

Spis treści:
Wstęp
1. Dlaczego warto uczyć się perspektywy
2. Krótka historia perspektywy (kręgu kultury europejskiej)
3. Złzenia optyczne
4. Słownictwo i podstawowe zasady konstruowania perspektywy geometrycznej.
5. Wybrane konstrukcje pomocnicze
5.1. Podziałki zbiegu
5.2. Dzielenie odcinków w perspektywie
6. Perspektywa małych i dużych okręgów
7. Konstrukcja perspektywy na pionowe lub pochyłe tło metodą punktów zbiegu i punktów mierzenia
8. Zasada konstrukcji cieni w perspektywie
8.1. Cienie własne, rzucone i wzajemne na wielościanach
8.2. Cienie własne, wzajemne i rzucone pochodzące od powierzchni walca o osi pionowej
8.3. Cienie na powierzchni walca o osi poziomej
8.4. Cienie w perspektywie na tło pochyłe
Literatura