Teoria a praktyka planowania regionalnego. Doświadczenia polskie w planowaniu przestrzennym po 1998 r.

ISBN 978-83-7493-798-6

Oprawa: miękka, Format: 17x24 cm, Stron: 234, 2013 r., liczne rysunki czarno-białe i barwne

Zasadniczym celem publikacji jest całościowe spojrzenie na obecną praktykę planowania przestrzennego na poziomie regionalnym w Polsce w okresie od 1989 do dzisiaj, oraz jej ocena z punktu widzenia teorii planowania. Celem dodatkowym jest próba wskazania pól i kierunków w których obecnie rozwija się ponadlokalne planowanie przestrzenne.

Spis treści:

Od Autorki

Wykaz ważniejszych skrótów

Wprowadzenie

Część I.

Rozdział I. Kłopotliwa teoria planowania

1.1.  Wstęp

1.2.  Dlaczego teoria planowania?

1.3.  Co to jest teoria planowania?

Rozdział II. Narodziny i rozwój teorii planowania

2.1. Wstęp

2.2. Planowanie jako dzidzictwo projektowania miast

2.3. Planowanie regionalne jao dziedzictwo geografii

2.4. Społeczno – ekonomiczne korzenie planowania

2.5. Kierunki rozwoju teorii planowania po II Wojnie Swiatowej

2.6. Projaktownaie urbanistyczne a planowanie

Rozdział III. Koncepcje planowania w ujęciu teoretycznym

3.1. Wstęp

3.2. Planowanie w głównych nurtach myśli społecznej

3.3. Pozytywistyczny nurt planowania

3.4. Całościowe planowanie racjonalne

3.5. Planowanie inkrementalne i skanowanie mieszane

3.6. Planowanie jako rzecznictwo

3.7. Planowanie jako krytyka

3.8. Postmodernistyczny nurt planowania

3.9. Planowanie oparte na komunikacji społecznej i współpracy

Rozdział IV. Czym jest planowanie i kim jest planista?

4.1. Wstęp

4.2. Problemy z tożsamością

4.3. Jak definiować planowanie?

4.4. Tożsamość planowania a tożsamość planisty

Część II.

Rozdział V. Planowanie przestrzenne w skali regionalnej

5.1. Wstęp

5.2. Czym jest planowanie przestrzenne?

5.3. Europejskie modele planowania przestrzennego

5.4. Region jako podmiot planowania przestrzennego

5.5. Planowanie w skali regionu: przestrzenne i „nie –przestrzenne“

Rozdział VI. Współczesne wyzwania i doktryny planowania regionalnego

6.1. Wstęp

6.2. „Miękkie“ przestrzenie, „niewyraźne“ granice i niejednoznaczne zależności

6.3. Neoliberalizm i kryzys ekonomiczne

6.4. Społeczeństwo i zagadnienie partycypacji

6.5. Rozwój zrównoważony

6.6. Planowanie zintegrowane i wieloszczeblowe zarządzanie

6.7. Polityka ukierunkowania terytorialnie i plityka przestrzenna obojętna

6.8. Europeizacja planownia przstrzennego

Część III.

Rozdział VII. Region  w polskim systemie planowania przestrzennego

7.1. Wstęp

7.2. Region w systemie planowania przestrzennego – zarys historyczny

7.3. Obecne ramy systemowe dla planowania przestrzennego na poziomie regionalnym

7.4. Cele i uwarunkowania planowania przestrzennego w województwie

7.5. Realizacja obowiązków ustawowych przez regiony administracyjne i rola PZPW

7.6. Organizacja i Aktorzy

7.7. Kadry

Rozdział VIII. Czy planowanie przestrzenne w regionach umarło?

8.1. Wstęp

8.2. Nieobligatoryjne dokumenty i „miękkie“ planowanie

8.3. Planowanie dla obszarów funkcjonalnych

8.4. Planowanie ponadregionalne oparte na współĻracy województw

8.5. Planowanie dla regionów transgranicznych

8.6. Planowanie przestrzenne w ramach Interreg i EWT

8.7. Innewymiary europeizacji planowania

Podsumowanie. Kierunki rozwoju planowanania regionalnego w świetle teorii planowania

Bibliografia