Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problemy rozwoju stylu w sztuce nowożytnej

Okładka: twarda z obwolutą, Format: 22,5x14 cm, Stron: 344, , 2006 r., ilustracje czarno-białe  126, przekład Danuta Hanulanka

Znaczenie wydanej w roku 1915 książki Heinricha Wölfflina porównać można jedynie do przełomu rewolucji Kopernikańskiej. Wniosła ona bowiem do warsztatu historyka sztuki cały szereg nowych narzędzi badawczych, takich jak analiza strukturalna i opisowa koncepcja metody historycznej, oraz dokonała błyskotliwego podziału na styl klasycystyczny i barokowy na podstawie pojęć odnoszących się do cech formalnych.

Jednocześnie Wölfflin wykazał, że to właśnie forma, a nie treść - jak powszechnie sądzono - opisuje świat, w którym powstaje dzieło sztuki. Współcześnie dzieło niemieckiego badacza stanowi lekcję, jak wnikliwie odczytywać malarstwo, rzeźbę i architekturę.

Spis treści:
Przedmowa do szóstego wydania
Uwaga wstępna do ósmego wydania
Uwaga wstępna do jedenastego wydania
Wstęp
Podwójne korzenie stylu
Najogólniejsze formy przedstawieniowe
Imitacja i dekoracja

Linearyzm i malarskość
Część ogólna
Rysunek
Malarstwo
Rzeźba
Architektura

Płaszczyzna i głębia
Malarstwo i Rzeźba
Architektura

Forma zamknięta i forma otwarta [tektoniczna i atektoniczna]
Malarstwo
Rzeźba
Architektura

Wielość i jedność [mnoga jedność i jednolita jedność]
Malarstwo
Architektura

Jasność i niejasność [bezwarunkowa i warunkowa jasność]
Malarstwo
Architektura

Zakończenie
Zewnętrzna i wewnętrzna historia sztuki
Formy imitacji i dekoracji
"Dlaczego" w rozwoju
Periodyzacja w rozwoju
Problem rozpoczynania od nowa
Charaktery narodowe
Przesuniecie punktu cięzkości w europejskiej sztuce

Zamiast posłowia
Rewizja poglądów z 1993 roku
Indeks osób